Eén van de nadelen van assentel systemen is dat ze af en toe gestoord raken en niet zelfherstellend zijn. Storingen kunnen ontstaan door stroomuitval, externe beïnvloeding of tijdens en na werkzaamheden. Je moet een assenteller dus kunnen resetten om het baanvak weer in bedrijf te krijgen en dat gaat met diverse risico’s gepaard. De procedurele oplossingen daarvoor wringen met de Nederlandse seinwezenpraktijk, omdat ze in enigerlei vorm veiligheidsverantwoording bij de mens leggen en eigenlijk een vorm van veilige bediening en registratie in een logboek vereisen. Bij herlezing van Veiligheidsbreicht 21 van ProRail kwam die kloof tussen theorie en wat de "gedoogde praktijk" was geworden weer eens naar voren. Daarom heb ik er maar een aparte pagina gewijd aan de diverse vormen van assenteller reset en herstart. Juist nu Prorail inzet op het integraal gebruik van assentellers als vervanger van de spoorstroomlopen bij de ERTMS uitrol materie om nog eens bij stil te staan.

Vandaag heb ik een overzichtsartikel over assentellers aan seinwezen.net toegevoegd. Een assenteller is een (relatief) moderne vorm van treindetectie; het systeem telt het aantal wielassen van treinen die een sectie in- en uitgaan en bepaalt zo of een sectie vrij of bezet is. Assentellers werden tot in de jaren 80 gezien als veilig, maar duur en relatief onbetrouwbaar. Moderne assentellers hebben wat dat betreft een inhaalslag gemaakt. Bovendien hebben we met de detectieproblematiek en de interferentie door moderne tractie ystemen ook met spoorstroomlopen heel wat te stellen gehad. Tegenwoordig zijn assentellers vaak het treindetectiemiddel dat de voorkeur geniet. ProRail heeft in de 80’er jaren op de nevenlijnen samen met ATB NG assentellers geïnstalleerd en baseert er de treindetectie voor de ETCS uitrol op (zolang er nog geen ETCS fase 3 met autolokalisatie van treinen is). Dat kan zodra er geen ATB EG codestroom in sectie meer nodig is.